سفارش تبلیغ
صبا ویژن

الف - دزفول

بسمه تعالی

 

فریب (قسمت دوّم)

 

ماهیت روباه پیر برما معلوم است وشهره ی آفاق استعمار واستعمار واستعمار حرف دیگری ندارد ودراین راه از هیچ جنایتی دریغ نمی کند وتاکنون نکرده بی اخلاقی واعمال خارج از شئون انسانی جای خود دارد که اگر چنین رفتاری نکند جای تعجب دارد!وامّا فرزند خلف استعمار دولت صهیونیستی ایالات متحده

 

دولت ایالات متحده ی آمریکا باید به عنوان استعمارگر جوان از اسلاف وپدارانشان به عنوان الگویی مناسب در راه جنایت واستعمار بهره مندمی شدند وبرای بدست آوردن ثروتهای خاورمیانه وشمال آفریقا از کسانی که دویست سال قبل از آنان منابع همان منطقه ی مورد نظر را به تاراج برده بودند بایدتبعیت وازتجارب آنها استفاده می کردندبعد از دهه ی شصت میلادی این موضوع به وضوح نمود پیدا کرد مدارک واسناد منتشر شده توسط خودآمریکاییها پشتوانه ی محکمی براین مدعاست

 

صهیونیستها آوردن نامشان کافی است فرزند نامشروعی از پیوند بریتانیا وخلف برحقشان یانکی های آمریکا یا همان غاصبان آمریکا واین فرزند نامشروع از زنای با محارمشان بدست آمده وهمان قدر پلید ند که در قرآن به کرات از ظلم وجوری که برپیامبران روا داشتند داد سخن برآمده ونفرین کبریایی در حقشان معلوم ما در این مبحث به هیچ عنوان با مومنین به دین یهود وپیروان مکتب حضرت موسی علیه السلام روی بحثمان نیست که صهیونیستها مقوله ای جدایند ومفسده ای جرثومه

 

آورده شده که حضرت موسی علیه السلام گریبان چاک کرده وبرادرش هارون را از جفای این مردمان بد سیرت به باد کتک گرفته وپیامبر دیگر حضرت عیسی علیه السلام را بدانگونه که تاریخ گواهی می دهد سیزده بار به جنایتکاران وقت فروختند وپیامبر گرامی اسلام را صلوات الله علیه آنگونه خون به دل مبارکشان کردند ، بهترین گواه کلام مبارک قرآن در این موارد است

 

حسادت یکی از ریشه های دین گریزی است و می ‌توان آن را از شعبه های دنیادوستی به شمار آورد، تا جایی که امام صادق(ع) آن را ریشه کفر دانسته و فرموده است :(وَ اِیَّاکُمْ اَنْ یَحْسُدَ بَعْضُکُمْ بَعْضاً فَاِنَّ الْکُفْرَ اَصْلُهُ الْحَسَد)

 

مبادا برخی از شما نسبت به دیگری حسودی کند؛ زیرا ریشه کفر حسادت است.

 

وحسد یکی از مشخصه های اخلاقی صهیونیست قبل از بعثت پیامبر اسلام(ص)، یهود، در انتظار ظهور پیامبری بود که آنها سیادت اجتماعی آینده خود را در سایه وی مطرح کنند از اینرو به کفار می‌گفتند که در آینده نزدیک ما با قبول پیامبری خاتم بر شما پیروز خواهیم شد ولی همین که پیامبر(ص) مبعوث شدند از پذیرش دعوت آن حضرت امتناع کردند و به بهانه جویی پرداختند؛ چنانچه قرآن کریم در این زمینه فرموده :

 

((وَ لَمَّا جَاءَهُمْ کِتَابٌ مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ وَ کاَنُواْ مِن قَبْلُ

 

یَسْتَفْتِحُونَ عَلىَ الَّذِینَ کَفَرُواْ فَلَمَّا جَاءَهُم مَّا عَرَفُواْ کَفَرُواْ بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّهِ

 

عَلىَ الْکَفِرِین))

 

((و هنگامى که از طرف خداوند، کتابى براى آنها آمد که موافق نشانه هایى بود که با خود داشتند، و پیش از این، به خود نوید پیروزى بر کافران مى دادند که با کمک آن، بر دشمنان پیروز گردند. با این همه، هنگامى که این کتاب، و پیامبرى را که از قبل شناخته بودند نزد آنها آمد، به او کافر شدند. لعنت خدا بر کافران باد!))

در این آیه صحنه ای دیگر از لجاجتها و هواپرستیهای یهود را مطرح می

 

کند که آنها بر اساس بشارتهای تورات، منتظر ظهور پیامبر بودند و حتی به همدیگر نوید پیروزی می دادند و یکی از دلایل اقامت آنها در مدینه این بود که آنهامی دانستند آن شهر، محلّ هجرت پیامبر است و به همین سبب از پیش در آنجا سکنا گزیده بودند ولی بعد از ظهور پیامبر اسلام صلوات الله علیه با آنکه نشانه های وی را موافق با آنچه در تورات بود یافتند، کفر ورزیدند.

و در آیه ی بعدى علت کفر یهود را این گونه بیان می کند:

 

((بِئْسَمَا اشْترَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ أَن یَکْفُرُواْ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ بَغْیًا أَن یُنزَّلَ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ

 

عَلىَ مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ فَبَاءُو بِغَضَبٍ عَلىَ غَضَبٍ وَ لِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ مُّهِین))

 

(( ولى آنها در مقابل بهاى بدى خود را فروختند که به ناروا به آیاتى که خدا فرستاده بود کافر شدند. و معترض بودند چرا خداوند به فضل خویش بر هر کس از بندگانش بخواهد، آیات خود را نازل مى کند، از این رو به خشمى بعد از خشمى از سوى خدا گرفتار شدند. و براى کافران مجازاتى خوارکننده است.))

در این زمینه گزارشهایی نیز وجود دارد که ما به دو نمونه اشاره می‌کنیم:

الف) وقتی بحیرا راهب مسیحى رسول خدا(ص) را در کودکی شناخت ابوطالب را از ادامه سفر به شام منع کرد وبه آن حضرت گفت: او را از یهود برحذر دار! چون او عرب است و یهود می خواهد پیامبر موعود از بنی اسرائیل باشد و به او حسادت می کند.

ب) مورخان و مفسران به نقل از ابن عباس آورده اند که یهود پیش از اسلام به اوس و خزرج می گفتند به واسطه ی پیامبر خاتم یا موعود بر شما غلبه خواهیم کرد امّا پس از مبعوث شدن آن حضرت سخن خود را انکار کردند. (معاذ بن جبل) و (بشر بن براء) به آنان گفتند تقوا پیشه کنید و اسلام آورید، چون خود شما در زمانی که ما مشرک بودیم، محمدصلوات الله علیه را برای ما وصف می کردید و می گفتید که مبعوث خواهد شد و به واسطه ی او بر ما پیروز خواهید شد. (سلام بن مشکم) یهودی گفت کسی که از او سخن می گفتیم محمدصلوات الله علیه نیست و چیزی که برای ما شناخته شده باشد نیاورده است و در اینجا آیه ی مبارکه ی هشتادونه از سوره ی مبارک بقره برپیامبر گرامی اسلام

 

حضرت محمَّد مصطفی صلوات الله علیه نازل شد.

 

تا قسمت بعدی وبقیه ی ماجرا خدا نگهدار

 

یاعلی


نوشته شده در یکشنبه 91/6/26ساعت 1:11 صبح توسط حسن راثی| نظرات ( ) |

تبدیل تاریخ